هــــرکس جـــای مـــن بـــود
مـــی بـــریـــــد...
امــا مـــن هنــوز مــی دوزم
چشــــم بـــه امیـــد...!
تــــــــمآم دلخوشی دنیــــآی من این استــــ....
که ندانـــی و دوستت بدارمـــــــ....
وقتـــــی میدانـــِی و میرانیم...
چیزی درونم فرو میـــــریزد....
چیزی شبیه غرور...
خواهش میــــــکنم....
گاهی خود را به نفهمیـــــ بزن...
و بگذار دوستت داشته باشم....
بعد از تو هیچ کس الفبای روح و قلب مرا نخواهد خواند...
نمی گذارم... نمی خواهم...
تو را... همین که هستی دوستت دارم...
حتی سایه ات را...
که می دانم هرگز به آن نخواهم رسید..........
ساده لباس بپوش،ساده راه برو
اما در برخورد با دیگران
ساده نباش
زیرا سادگیت را نشانه میگرند برای درهم شکستن غرورت.....
وقتــــی مــی گویـــم : برایـــم دعــا كــن
یـــعنـــی کـــم آورده ام...
یــعنــــی دیــگـــر کـــاری از دست خـــودم بر نمی آیدبرایم دعاکن.....
برایم
دعاکن...
دعاکن...سلام خواستم اولین مطلبم توسایت واسه اقامون امام زمان باشه....
ای تمام آرزویم. . .غم تو شد"آبرویم"
آقا درددل زیاده. . .از کجا برات بگویم؟
تویی اوج مهربونی. . .ای همای آسمونی
من بدنبال تو هستم. . .که شاید بدی نشونی.یا مهدی :"ادرکنی"
اطلاعات کاربری
امیدآرشیو
آمار سایت